Pozew o rozwód

Pozew o rozwód to może być jedno z najważniejszych pism, jakie przygotujesz. Od czego zacząć? Co mam właściwie napisać, jakie dowody są potrzebne? Z takimi wątpliwościami przychodzi do mnie po poradę prawną wielu klientów w sprawach rodzinnych. W kilku słowach postaram się wyjaśnić te niepewności.

Najpierw trzeba przemyśleć, czy chodzi o rozwód z orzekaniem o winie, czy też bez tego elementu. Poza tym pozew o rozwód obejmuje też sprawy dotyczące dzieci. Dodam, że chodzi tu oczywiście o małoletnie dzieci małżonków. Także najpierw trzeba zdecydować, jaki to ma być rozwód. Dopiero potem można zacząć przygotowywać pozew.

Przede wszystkim pozew powinien zostać skierowany do sądu okręgowego. Co do zasady jest to sąd, w którego okręgu ostatnio mieszkali małżonkowie. Może być to na przykład Sąd Okręgowy w Opolu.

Następnie trzeba przedstawić dane osobowe małżonków. Kolejna część to już żądanie orzeczenia rozwodu. Właśnie w tym miejscu zaznaczamy, czy domagamy się wskazania, że współmałżonek ponosi winę w rozkładzie małżeństwa, czy też nie.

Kolejne punkty pozwu mogą być związane z dziećmi. To tu określamy, komu ma przypadać władza rodzicielska, czy też jak będą wyglądały kontakty z dziećmi po rozwodzie. Nie można zapomnieć o alimentach na dzieci.

W dalszej części pozwu możemy przedstawić uzasadnienie. Jest to opis zdarzeń, które doprowadziły do rozwodu. Poza tym w zawieramy tam argumenty na poparcie naszego pozwu.

Bardzo ważne jest, żeby przedstawić odpowiednie dowody. Mają one potwierdzać nasze stanowisko procesowe. Najważniejsze dowody to na przykład odpis aktu małżeństwa, czy też odpis aktu urodzenia dzieci. Warto pomyśleć też o świadkach, którzy mogą zeznawać na naszą korzyść. Trzeba podać dane osobowe świadków oraz ich adresy.

Z tego krótkiego opisu przygotowania pozwu wynika tylko jedno. Bez pomocy adwokata, który ma doświadczenie w prowadzeniu spraw rodzinnych, będzie trudno napisać dobry pozew o rozwód. A to tylko początek sprawy. Przecież potem trzeba pójść do sądu na rozprawę.

Jak ustanowić służebność przesyłu?

Jak ustanowić służebność przesyłu? Tylko co to jest w ogóle? Same trudne słowa.

Trzeba zacząć od początku. Dziedziczymy po dziadku kawałek pola na wsi. Czasem dostajemy od wujka nieruchomość za miastem. Może też szczęśliwie kupiliśmy ziemię pod lasem. W każdym razie na naszej nieruchomości stoi słup albo pod ziemią biegnie rurociąg. A myśmy chcieli sobie basen wykopać, postawić domek z ładnym ogrodzeniem. Co wtedy można zrobić?

Nie ma innej opcji. Trzeba koniecznie zająć się tą sprawą.

Istnieją przedsiębiorcy, którzy zajmują się dostarczaniem różnego rodzaju energii. Taką energią może być prąd, gaz, woda, czy też ropa. Może to też być sygnał telefoniczny. W tym celu tacy przedsiębiorcy budują różnego rodzaju urządzenia. Są nimi na przykład wodociągi, rurociągi, czy też linie energetyczne. Bez takich urządzeń nie da się tej energii przesyłać.

Służebność przesyłu pozwala na to, aby przedsiębiorca, który zajmuje się przesyłaniem różnego rodzajów mediów, mógł w pewnym ograniczonym zakresie korzystać z cudzej nieruchomości.

Służebność przesyłu można ustanowić na podstawie umowy albo orzeczenia sądu.

W praktyce trudno zawrzeć umowę o ustanowieniu tego rodzaju służebności. Trzeba zatem przygotować odpowiedni wniosek do sądu. Sądem tym może być Sąd Rejonowy w Opolu, gdy nieruchomość położona jest w okręgu tego sądu.

Można zastanowić się, czy nie skorzystać z pomocy doświadczonego prawnika. Zwłaszcza że sprawy dotyczące nieruchomością wymagają wiedzy oraz praktyki. W tym celu należy umówić się na wizytę w kancelarii adwokackiej na terenie Opola. Można wtedy dowiedzieć się, że poza służebnością można od przedsiębiorcy uzyskać odpowiednie wynagrodzenie, a może nawet odszkodowanie.

Odszkodowanie za wypadek przy pracy

Odszkodowanie za wypadek przy pracy to nie tylko jednorazowe odszkodowanie z ZUS-u. Najpierw jest szok, ból i cierpienie. Dobrze, żeby jednak spisać protokół powypadkowy. Trzeba zadbać o swoje zdrowie. Leczenie to podstawa. Dopiero potem przychodzi czas na refleksję. Czy poza odszkodowaniem z ZUS-u można uzyskać coś więcej? Oczywiście, że tak. Nie miałam umowy o pracę – czy to jest problem? Z tym też można coś zrobić. Nie ma spraw beznadziejnych.

Z praktyki sądowej. Dekarz pracował na wysokości 7 metrów. Nagle elementy dachu łamią się. Pracownik spadł i doznał poważnych obrażeń. Dopiero sąd przyznał odszkodowanie za leczenie oraz doznane cierpienia. Drugi przykład to, że w cegielni maszyna uszkodziła pracownikowi rękę. Stłuczenie lewej kończyny to według ZUS-u 1 procent długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Odszkodowanie wypadkowe to całe 704 zł. Czy takie pieniądze cokolwiek rekompensują? Na to pytanie trzeba sobie odpowiedzieć samemu. Ja uważam, że można domagać się od pracodawcy większego odszkodowania.

Przede wszystkim, w razie wypadku przy pracy pracownik może domagać się zapłaty odszkodowania od pracodawcy. Trzeba jednak udowodnić, że doszło do stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Bez tego nie ma szans na wygranie sprawy. Na wysokość odszkodowania ma wpływ wysokość uzyskanego z ZUS-u jednorazowego świadczenia wypadkowego.

Odszkodowanie za wypadek przy pracy jest niezależne od świadczeń z ZUS-u.

Do prowadzenia sprawy o odszkodowanie trzeba się odpowiednio przygotować. Przede wszystkim należy zebrać dokumenty związane z wypadkiem przy pracę. Brak takich dokumentów nie przekreśla szans na uzyskanie odszkodowania. Do tego trzeba opracować dowody dotyczące wysokości odszkodowania oraz ewentualnego zadośćuczynienia. Moje wieloletnie doświadczenie sądowe pozwala mi na prowadzenie spraw z bardzo dobrym rezultatem dla pracownika. Najpierw jednak trzeba umówić się na wizytę w kancelarii adwokackiej w Opolu. W przyjaznej atmosferze, ale też z zachowaniem tajemnicy adwokackiej możemy razem rozpocząć skuteczną walkę o jak najwyższe odszkodowanie. To jest Twoja szansa. Trzeba to przemyśleć i działać, bo odszkodowanie może ulec przedawnieniu.

Odpowiedź na pozew

Odpowiedź na pozew to jedno z najważniejszych pism procesowych w sprawie sądowej. To zazwyczaj zaczyna się tak niewinnie.

Nie ma Cię w domu, bo jesteś w pracy albo na zakupach. Dostajesz awizo do skrzynki pocztowej. Miły listonosz miał po prostu zły dzień. Wrzucił awizo do skrzynki. Dopiero po pracy masz czas pójść na pocztę. Jedziesz przez pół miasta i nerwowo trzymasz w ręku awizo. Myślisz sobie, że to zwyczajny list polecony, a może nawet miła wiadomość. Możliwe jednak, że to coś ważnego. Na poczcie okazuje się, że to przesyłka z sądu. Oznacza to koniec złudzeń.

Wracasz do domu. Być może już otworzyłeś kopertę. W środku kartki papieru. Nic z tego nie rozumiesz, bo to przecież 17 stron drobnego druku. Do tego załączniki. Już wiesz jedno. Sąd doręczył ci odpis pozwu. Zostałeś zobowiązany do złożenia odpowiedzi na pozew. Masz dwa tygodnie. Czy to jest to samo co 14 dni? Kolejne myśli nie dają spokojnie spać. Do kogo mam to wysłać? Sto razy zabierasz się do napisania odpowiedzi na pozew. Czas mija, a nerwy narastają. Usiłujesz sobie przypomnieć, kiedy w końcu odebrałeś pismo na poczcie. W czwartek po zakupach. W piątek po dentyście. Może to jednak ten listonosz przyniósł list z sąd w zeszłą środę. Stop. Trzeba się obudzić. To nie musi tak wyglądać.

Odpowiedź na pozew przygotowuje adwokat, któremu powierzasz prowadzenie sprawy. Adwokat, który ma doświadczenie w sprawach cywilnych oraz rodzinnych, który z sukcesem od lat prowadzi kancelarię adwokacką w Opolu. Nie ma spraw przegranych. Są tylko sprawy źle przygotowane. Trzeba na poważnie zająć się Twoją sprawą. Po pierwsze kontakt z prawnikiem. Trzeba się umówić na wizytę.

Odpowiedź na pozew to czasem jedyna możliwość przedstawienia swojego stanowiska w sprawie cywilnej.

Nie można tej szansy zmarnować, gdyż drugi raz nie ma możliwości złożenia odpowiedzi na pozew. Tutaj nie ma mowy o pomyłkach, czy niedociągnięciach. Mamy dwa tygodnie, ale zawsze zdążymy. Przecież sprawę prowadzi profesjonalista. Nim pismo zostanie złożone do sądu, to zawsze wysyłam je do klienta. Nie ma konieczności przyjazdu do kancelarii w centrum Opola. Działamy sprawnie oraz elektronicznie. Dopracowujemy szczegóły prowadzenia sprawy przed sądem, bo tutaj każdy niuans ma znaczenie. Przecież chodzi o Twoją sprawę, o Twoje pieniądze, o Twój dom, czy też Twoją sytuację rodzinną.

Nie ma co tracić czasu. Trzeba działać, żeby wygrać sprawę przed sądem.

Dzień Kundelka

Dzień Kundelka przypada na 25 października każdego roku. Za tą niewinną rocznicą kryje się całkiem poważna ustawa. Otóż ustawa o ochronie zwierząt została podpisana 21 sierpnia 1997 r. Zaczęła ona obowiązywać od 24 października tego samego roku. Natomiast następnego dnia obchodzony jest Dzień Ustawy o Ochronie Zwierząt.

Zgodnie z przepisami tej ustawy zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek zaś jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.

Paradoksalny jest natomiast przepis, który stanowi, że w sprawach nieuregulowanych do zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy.

Oznacza to, że zwierzę raz nie jest rzeczą, a raz nią jest.

Jakkolwiek zwierzęta nadal pozostają w sferze stosunków prawnych jedynie przedmiotami prawa, są to jednak przedmioty szczególne, korzystające z ochrony prawnej wynikającej z obowiązków człowieka wobec zwierząt w zakresie poszanowania, ochrony i godnego traktowania (wyrok Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 20 października 2011 r. w sprawie sygn. akt III KK 159/11).

Każde zwierzę wymaga humanitarnego traktowania. Zabrania się znęcania nad zwierzętami. Za znęcanie uważane jest na przykład porzucanie zwierzęcia. Właściciel nie może porzucać psa.

Za naruszenie przepisów dotyczących ochrony praw zwierząt można ponosić odpowiedzialność karną. Natomiast prawa pokrzywdzonego może wykonywać organizacja społeczna, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.

Na szczęście Dzień Kundelka można świętować bez żadnej ustawy, czy też pozwolenia. Co więcej można go celebrować każdego dnia.

Ujemne oprocentowanie lokaty

Ujemne oprocentowanie lokaty według wypowiedzi Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie jest dopuszczalne. Niemniej jednak sektor bankowy rozważa wprowadzenie ujemnego oprocentowania depozytów gromadzonych na kontach klientów indywidualnych. Może to prowadzić do sporów z bankami.

Najczęściej umowa o lokatę bankową zobowiązuje klienta do:

dokonania wpłaty w banku oznaczonej sumy pieniężnej.
utrzymywania lokaty przez czas oznaczony w umowie.

Natomiast bank jest zobowiązany do:

przyjęcia określonej kwoty pieniężnej na czas oznaczony.
umieszczenia kwoty lokaty na odpowiednim rachunku i prowadzeniu takiego rachunku.
zwrotu lokującemu takiej samej sumy pieniężnej.
zapłaty lokującemu odsetek zgodnie z treścią umowy.

Celem lokaty jest uzyskanie odsetek, a stopa procentowa może być stała lub zmienna. Oznacza to, że umowa o lokatę terminową jest zawsze umową odpłatną.

Występują też klauzule kapitalizacji odsetek, które polegają na tym, że bank oblicza odsetki w okresach krótszych niż okresy umowne (np. miesięcznych, kwartalnych). Są one dopisywane do sumy lokaty. Jest to dodatkowy dochód dla lokującego.

Szczegółowa regulacja umowy o lokatę terminową zawarta jest w regulaminie i wzorcach umownych stosowanych przez bank.

Ujemne oprocentowanie lokaty byłoby zatem zaprzeczeniem właściwości tego rodzaju umowy. Prowadzi to bowiem do sytuacji, gdy klient banku nie uzyskuje pełnego zwrotu wpłaconej sumy pieniężnej. Do takiej sytuacji może dojść, gdy lokujący wypowie umowę przed terminem. Bank nie może też zmienić wysokości oprocentowania lokaty w trakcie trwania umowy bez poinformowania o tym klienta, który ma możliwość odstąpienia od takiej umowy bez żadnych negatywnych dla siebie konsekwencji.

Hipoteka

Hipoteka służy zabezpieczeniu wierzytelności, która wynika z określonego stosunku prawnego. Wierzytelność ta musi być oznaczona.

Hipoteka jest ograniczonym prawem rzeczowym, które można ustanowić na nieruchomościach, a także prawach wymienionych w ustawie. Wierzycielowi hipotecznemu przy zaspokojeniu z nieruchomości przysługuje pierwszeństwo przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości. Wierzyciel może uzyskać zaspokojenie z tej nieruchomości bez względu na to, czyją własnością jest nieruchomość.

Hipoteka ma na celu zabezpieczenie wierzytelności pieniężnej i tylko tak może zostać wyrażona. Może obejmować wyłącznie całą nieruchomość. Nie wyklucza to ustanowienia hipoteki na ułamkowej części nieruchomości. Nie ma możliwości zastrzeżenia przez właściciela nieruchomości (względem wierzyciela hipotecznego), że nie dojdzie do zbycia nieruchomości przed wygaśnięciem hipoteki. W razie przedawnienia wierzytelności, która jest zabezpieczona hipoteką, wierzyciel hipoteczny może uzyskać zaspokojenie z obciążonej nieruchomości.

Nieruchomość można obciążyć w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności z tym skutkiem, że przy zaspokojeniu z nieruchomości służy uprawnionemu pierwszeństwo przed wierzycielami osobistymi każdoczesnego właściciela. Hipoteka w swej istocie służy zabezpieczeniu realizacji wierzytelności, a nie dochodzeniu wierzytelności. Jeżeli zobowiązany nie wykonuje należnego świadczenia pieniężnego, wierzyciel mający hipotekę musi uzyskać tytuł wykonawczy i wszcząć postępowanie egzekucyjne wyrok (Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 07.04.1994 r., sygn. akt I ACr 77/94).

Do powstania hipoteki konieczny jest wpis do księgi wieczystej. W celu przyspieszenia wpisu można złożyć prośbę o przyspieszenie jego dokonania.

Zachowek

Zachowek to według definicji słownikowej część spadku, jaką osoby najbliższe spadkodawcy muszą otrzymać niezależnie od woli zmarłego.

Instytucja zachowku ma służyć ochronie interesów osób najbliższych spadkodawcy przed skutkami dokonanych przez niego rozporządzeń, które zawarł w testamencie, ale także darowizn poczynionych za jego życia.

Z orzecznictwa sądowego wynika, że zachowek realizuje kluczowe ze społecznego i prawnego punktu widzenia funkcje: funkcję alimentacyjną, stwarzając ekonomiczne podstawy egzystencji dla najbliższych członków rodziny, związaną z nią funkcję zabezpieczającą, funkcję ochronną dla rodziny pojmowanej jako wspólnota, funkcję dystrybucyjną oraz funkcję solidarnościową.

Prawo do zachowku jest wierzytelnością. Jest to wierzytelność pieniężna, dziedziczna i zbywalna. Roszczenie o zachowek zaliczane jest do długów spadkowych.

Co do zasady, jeżeli uprawniony nie otrzymał należnego mu zachowku w postaci darowizny, czy też samego powołania do dziedziczenia, czy też nie jest zapisobiorcą, to zachowek staje się roszczeniem o zapłatę.

Do kręgu osób uprawnionych do zachowku należą:

zstępni.
małżonek spadkodawcy.
rodzice spadkodawcy.

Roszczenie o zapłatę zachowku przysługuje osobie, która:

należy do kręgu osób uprawnionych do zachowku.
dziedziczyłaby z ustawy w danym przypadku.
nie została wydziedziczona.
nie otrzymała w inny sposób przysporzenia, które wypełnia roszczenie o zachowek.

Uprawnienie do zachowku nie przysługuje spadkobiercy:

uznanemu za niegodnego.
małżonkowi wyłączonemu od dziedziczenia.
małżonkowi, w stosunku do którego orzeczono separację.
spadkobiercy, który zrzekł się dziedziczenia, albo który odrzucił spadek, a także spadkobiercy wydziedziczonemu.

O wysokości zachowku decydują dwa najważniejsze czynniki:

kwalifikacje osobiste uprawnionego, a więc ego małoletniość lub trwała niezdolność do pracy.
wartość udziału spadkowego, który przypadałby mu przy dziedziczeniu ustawowym.

Sprawy o zapłatę zachowku należą do spraw spadkowych. W rejestrze spadkowym można sprawdzić, czy w danej sprawie wydano postanowienie o stwierdzeniu nabyciu spadku, czy też notarialne poświadczenie dziedziczenia.

Opłaty sądowe

Opłaty sądowe w sprawach cywilnych można uiszczać w różny sposób. Trzeba przypomnieć, że zdecydowana większość pism składanych w postępowaniu cywilnym podlega opłatom.

Zgodnie z rozporządzeniem opłatę sądową można uiścić w formie: bezgotówkowej, wpłaty gotówkowej, znaków opłaty sądowej.

Są trzy rodzaje wpłat bezgotówkowych. Pierwszy z nich to po prostu przelew na rachunek sądu. Na stronach internetowych sądów znajdują się odpowiednie informacje. Sądy mają kilka rodzajów rachunków bankowych takie jak na przykład: konto dochodów budżetowych, konto sum zleconych, konto sum depozytowych. Trzeba uważać, na jaki rachunek wykonywany jest przelew.

Opłaty sądowe w sprawach cywilnych należy wpłacać na rachunek dochodów budżetowych. W tytule przelewu należy opisać, o jaką opłatę i do jakiej sprawy chodzi. Jeśli zaś uiszczamy opłatę w trakcie postępowania, to należy umieścić w tytule przelewu sygnaturę akt sprawy.

Drugi sposób wykonywania wpłaty bezgotówkowej to wykorzystanie odpowiedniego mechanizmu, który gwarantuje, że opłata zostanie wykonana w sposób nieodwołalny.

Obecnie można korzystać z systemu opłacania spraw oplaty.ms.gov.pl. W tym przypadku system wskazuje nam odpowiedni sąd oraz rodzaj sprawy. Nie można się pomylić, jeśli chodzi o numer rachunku bankowego sądu.

Od dziś można też opłaty sądowe płacić przy pomocy karty płatniczej w kasie sądu. Jest to trzeci sposób wpłaty bezgotówkowej. Możliwe jest sytuacja, że w sądach będą działały wpłatomaty, które będą służyły do uiszczania opłat sądowych.

Spis inwentarza

Spis inwentarza kojarzy się bardziej z ewidencją zwierząt hodowlanych niż ze sprawami spadkowymi. Niemniej jednak jest to instytucja prawa spadkowego.

Jedną z metod zabezpieczenia majątku spadkowego jest przeprowadzenie spisu inwentarza. Polega to na ustaleniu oraz wymienieniu całego majątku spadkowego, ale także długów spadkowych. Należy przy tym określić wartości każdego z przedmiotów wchodzących w skład spadku, a także obliczyć wartość czystego spadku. Wszystko to ma związek z zabezpieczeniem spadku.

Poza tym omawiany spis wyznacza zakres odpowiedzialności spadkobiercy za długi spadkowe. Ma to także znaczenie w postępowaniu o dział spadku. Można więc stwierdzić, że celem spisu jest ustalenie majątku spadkodawcy dla wyznaczenia kwotowych granic odpowiedzialności za długi spadkowe. Wpływa to na sytuację spadkobierców przyjmujących spadek z dobrodziejstwem inwentarza oraz w przypadku ujawnienia zapisu windykacyjnego.

Osobowy uprawnione do wystąpienia z wnioskiem o spis inwentarza to na przykład:

spadkobierca
uprawniony do zachowku
zapisobiorca
wykonawca testamentu

Katalog ten jest więc szerszy niż katalog uprawnionych do sporządzenia wykazu inwentarza. Wniosek można złożyć do sądu albo komornika.

Od postanowienia w przedmiocie sporządzenia spisu inwentarza, wydanego na podstawie art. 644 w związku z art. 637 § 2 kpc, przysługuje apelacja.

Uchwała Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 23.08.2006 r., III CZP 52/06

Należy dodać, że tak sporządzony spis ma charakter dokumentu urzędowego. W danej sprawie spadkowej można sporządzić tylko jeden spis.