Sąd stosuje środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania
na wniosek prokuratora. Sprawa rozpoznawana jest na posiedzeniu. W
postanowieniu o zastosowaniu tymczasowego aresztowania należy wymienić
osobę, zarzucany jej czyn, jego kwalifikację prawną oraz podstawę
prawną zastosowania tego środka.
Na postanowienie sądu w przedmiocie zastosowania tymczasowego
aresztowania przysługuje zażalenie do sądu wyższej instancji. W
przypadku, gdy postanowienie w przedmiocie środka zapobiegawczego
wydał sąd odwoławczy, wówczas zażalenie przysługuje do innego
równorzędnego składu tego sądu.
Należy zaznaczyć, że co do zasady wniesienie zażalenia nie wstrzymuje
wykonania postanowienia w przedmiocie środka zapobiegawczego.
Sąd ma obowiązek rozpoznać zażalenie niezwłocznie, a zatem tak szybko,
jak jest to w okolicznościach konkretnej sprawy możliwe.
Dodać trzeba, że prokurator zawsze może uchylić areszt tymczasowy, czy
też zamienić go na łagodniejszy środek zapobiegawczy. Środek
zapobiegawczy nie jest karą. Ma służyć zagwarantowaniu prawidłowego
toku postępowania przygotowawczego.
Tymczasowe aresztowanie może być stosowane na okres do 3 miesięcy.
Niemniej jednak sąd może przedłużyć stosowanie tego środka na kolejne
miesiące. Poza tym tymczasowe aresztowanie można utrzymywać także po
wydaniu wyroku przez sąd. Okres tymczasowego aresztowania podlega
zaliczeniu na poczet orzeczonej kary.
Zażalenie na tymczasowe aresztowanie przysługuje w przypadku
stosowanie tego środka, jego przedłużania, czy też odmowy uchylenia.